I like you. A lot.
Τα ξέρω αυτά που σώζουν. Μου τα 'χουν πει πολλές φορές. Και πρόσεχε. Και μην τρέχεις. Και μην μιλάς χωρίς να σκέφτεσαι. Και μην ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά. Και φόρα κράνος. Όλα μου τα 'χουν πει. Για όλα με έχουν προειδοποιήσει ανελλιπώς και με κάθε λεπτομέρεια. Με γουρλωμένα μάτια κι ανησυχία και έγνοια και αγάπη. Μα ήθελε το σώμα να μάθει μόνο του και η καρδιά να αναστενάξει. Ο νους ήθελε να κολλήσει για να ξεχωρίσει το όχι απ' το ναι. Η γλώσσα να μιλήσει πρώτα ήθελε και η ματιά να καρφωθεί πριν αδιαφορήσει. Και φόρεσα κράνος. Για πρώτη φορά. Σε σένα. Που η γλώσσα μίλησε απ΄την καρδιά. Που η καρδιά διογκώθηκε απ' τη ματιά. Που η ματιά καρφώθηκε με φόρα στη δική σου. Που η σκέψη μου άλλαξε χρώμα και φορά. Σε σένα με κράνος θα οδηγήσω να έρθω. Προστατευμένος. Κι ασφαλής. Κι απ΄τη δική μας μετωπική, που έτσι κι αλλιώς δεν τη γλιτώνω, το πολύ να γδάρω τα γόνατά μου. Χαλάλι.