HOT CHOCOLATE AT THE BALCONY

Δεν έχω να σου δώσω τίποτα άλλο. Δεν έχω. Δεν θέλω να έχω τίποτα άλλο να σου δώσω. Πες το καλοκαιρινή μιζέρια. Πες το μέλλουσα φθινοπωρινή μελαγχολία. Πες το όπως θες. Αλλά να ξέρεις: Πέρα από την ασύγκριτη κι ασυγκράτητη και πέρα από κάθε κουρασμένο καλοκαίρι, αγάπη μου, δεν έχω τίποτα άλλο να σου δώσω. Κι αν τις νύχτες που στο ζεστό και υγρό και μικρόπνοο κήπο του σπιτιού μου σε ατενίζω σαν σκέψη και σ' ακουμπάω μ΄ένα χαμόγελο μικρό, σαν μειδίαμα, δεν είσαι στ΄ αλήθεια εδώ, κάπου στις πηχτές και δροσιστικές ενδόμυχες - μα τόσο ζωντανές- μου ιδέες είσαι πιο παρών κι από την γάτα που γυροφέρνει τα γυμνά μου πόδια και με φλερτάρει για ένα κομμάτι κρέας. Είσαι εδώ. Πάντα ήσουν. Όποιο κι αν ήταν το εδώ μου, ήταν και δικό σου. Όπως κι αν σε λένε. Όπως κι αν είσαι, τελικά. Είσαι εδώ και φέτος. Περνάνε τα καλοκαίρια και συ μου κρατάς το χέρι πιο σφιχτά πιο ζωντανά. Που θα πάει, λοιπόν, μια μέρα θα σε δω και δεν θα μπορώ να σε πιστέψω. Γι΄ αυτό και

You are the poem.

Λέξεις που δεν είπαμε. Που δεν διαβάσαμε. Που δεν ακούσαμε. Που δεν επαναλάβαμε. Λέξεις που δεν τολμήσαμε να αγγίξουμε. Που δεν αφήσαμε να μας πλησιάσουν. Λέξεις που δεν υπήρξαν και δεν πλάσαμε. Λέξεις που φτιάξαμε και κρύψαμε. Λέξεις μικρές που αγαπήσαμε και λέξεις μεγάλες που με απέχθεια απομακρύναμε. Λέξεις μωρο μου. Λέξεις δικές σου. Λέξεις σχεδόν δικές μου. Οι λέξεις μας. Οι λέξεις τους. Ας τες λέξεις να μικρύνουν, μπας και μεγαλώσουν τα λεπτά που έχουμε για να ερωτοτροπήσουμε. Δώσε μου λέξεις να σε ερωτευτώ. Σου δίνω λέξεις να με αγαπήσεις. Λέξη, μία και τελειωτική: Πράξη http://christostheodorou.bandcamp.com/