HOT CHOCOLATE AT THE BALCONY

Σκέψεις της νύχτας άφθονες. Λέξεις της νύχτας λίγες. Φοβάσαι το ύστερα. Φοβάσαι "μήπως και". Φοβάσαι. Κι είσαι μόνος περίπου. Και κρυφά στολίζεις κήπους. Και κρυφά ανθίζεις μουσικές. Και κρυφά λογαριάζεις το απόθεμα της δύναμης. Και κρυφά ανασαίνεις το οξύγόνο που δικαιούσαι. Γιατί αλήθεια τόσος κόπος; Τι κερδίζει ο χαμένος; Τι κερδίζει ο κερδισμένος; Ποιός κερδίζει τελικά; Φοβάσαι. Τη νίκη. Φοβάσαι το λάθος. Φοβάσαι το σωστό. Ποιός κερδίζει τελικά; Το βρίσκεις. Το αφήνεις. Το φοβάσαι. Το βρίσκεις. Το κρατάς. Φεύγει. Φοβάσαι. Ξανά. Φοβάσαι. Έρχεται πίσω. Φοβάσαι. Σ΄ακουμπάει. Ποιός κερδίζει τελικά; Τι κερδίζει; Τι κρύβεις; Τι νομίζεις; Τι φοβάσαι; Ποιόν; Άνθισε έξω. Ανέπνευσε έξω. Στόλισε έξω. Λογάριασε έξω. Ποιός χάνει; Ποιός κερδίζει; Ποιός ξέρει;

Το μόνο που ήθελα ήταν να φιλήσω την ελιά κάτω από το μάτι σου. Ελιά σαν δάκρυ που στέγνωσε εκεί για πάντα. Ελιά σαν δάκρυ από έναν πόνο που δεν έλεγε να φύγει. Άσε με να φιλήσω την ελιά κάτω από το μάτι σου. Όλη η φύση στο πρόσωπό σου: Καφέ ελιά και πράσινη ίριδα. Θέλω τη φύση σου να φιλήσω κι ας μην καθρεφτιστώ ποτέ στο μάτι αυτό. Όλη τη φύση σου να φιλήσω να γευτώ τον πόνο στις μικρές χαρακιές. Στο μάτι. Στο πλάι.  Κάτω. Παντού μικρές χαρακιές. Σημάδια. Ελιές. Η ελιά. Το μόνο που ήθελα όλο το βράδυ εκείνο, που χορεύαμε καταργώντας βαρύτητα και πίστη, ήταν να φιλήσω την ελιά κάτω απ΄το μάτι σου. Το μόνο που κατάφερα ήταν να φιλήσω τα χείλη σου. Μα κάτω από το σύννεφο του μονού που με ακολουθεί, ακόμα κι αυτό το ασήμαντο φιλί στα χείλη,  το μικρό, το περαστικό, το γεμάτο καπνό κι αλκοόλ φιλί στα χείλη, ουράνιο τόξο - γέφυρα στον κόσμο των διπλών.

Είμαστε όλοι εραστές. Εγώ και ΄συ που κάτι μας ενώνει, είμαστε εραστές. Ερωτευόμαστε και διεκδικούμε αυτό που μας ανήκει: Το σώμα. Και θέλουμε το σώμα να είναι κοντά μας. Του βγάζουμε ονόματα: Φίλε, μωρό, αγάπη. Το ζηλεύουμε. Το θαυμάζουμε. Το κάνουμε παρέα. Το θέλουμε δίπλα μας στα ωραία και τα στραβά. Θέλουμε να μας αγκαλιάζει. Θέλουμε να μας φιλάει. Θέλουμε να μας αγαπάει. Και κάνουμε και 'μεις το ίδιο. Είμαστε όλοι εραστές. Το όνομα δεν ορίζει την ιδιότητα. Οι ιδιότητες κρύβουν τη φύση. Η φύση κουβαλάει το ένστικτο. Ο έρωτας είναι ένστικτο. Η αγάπη δεν φέρει αυτόν τον τίτλο. Η αγάπη είναι σκέψη. Ερωτευμένοι είμαστε. Μ' αυτούς όλους που διεκδικούμε στο πλευρό μας. Μ΄αυτούς που μας συμπληρώνουν. Μ' αυτούς που μας εκνευρίζουν. Μ' αυτούς που μας οδηγούν στην σχιζοφρένεια, βήμα το βήμα. Μ΄αυτούς που μας ακουμπάνε και ζαλιζόμαστε. Κι ονόμασέ τους όπως θες. Εγώ σου λέω πως είναι οι εραστές σου. Κάποιοι σε θέλουν μέσα τους. Άλλοι σε θέλουν