είμαστε όλοι εραστές.

Είμαστε όλοι εραστές.
Εγώ και ΄συ που κάτι μας ενώνει, είμαστε εραστές.
Ερωτευόμαστε και διεκδικούμε αυτό που μας ανήκει:
Το σώμα.
Και θέλουμε το σώμα να είναι κοντά μας.
Του βγάζουμε ονόματα: Φίλε, μωρό, αγάπη.
Το ζηλεύουμε.
Το θαυμάζουμε.
Το κάνουμε παρέα.
Το θέλουμε δίπλα μας στα ωραία και τα στραβά.
Θέλουμε να μας αγκαλιάζει.
Θέλουμε να μας φιλάει.
Θέλουμε να μας αγαπάει.
Και κάνουμε και 'μεις το ίδιο.

Είμαστε όλοι εραστές.
Το όνομα δεν ορίζει την ιδιότητα.
Οι ιδιότητες κρύβουν τη φύση.
Η φύση κουβαλάει το ένστικτο.
Ο έρωτας είναι ένστικτο.

Η αγάπη δεν φέρει αυτόν τον τίτλο.
Η αγάπη είναι σκέψη.

Ερωτευμένοι είμαστε.
Μ' αυτούς όλους που διεκδικούμε στο πλευρό μας.
Μ΄αυτούς που μας συμπληρώνουν.
Μ' αυτούς που μας εκνευρίζουν.
Μ' αυτούς που μας οδηγούν στην σχιζοφρένεια, βήμα το βήμα.
Μ΄αυτούς που μας ακουμπάνε και ζαλιζόμαστε.
Κι ονόμασέ τους όπως θες.
Εγώ σου λέω πως είναι οι εραστές σου.
Κάποιοι σε θέλουν μέσα τους.
Άλλοι σε θέλουν δίπλα τους.
Κάποιοι σε έχουν μέσα τους.
Κάποιοι σε κρύβουν πίσω τους.

Τι σημασία έχει στο τέλος της μέρας το που και το πως,
όταν η καρδιά έχει πνιγεί στον έρωτα;