HOT CHOCOLATE AT THE BALCONY

Θα ´ρθουν ανάποδα τα πράγματα. Είναι νόμος. Απ´ αυτους που δεν έχει γράψει ποτέ κανείς μα που με αυτούς μεγαλώνεις. Αυτους τους νόμους ξέρεις. Και δεν αλλάζει. Ξέρεις γιατί; Γιατί είναι νόμος της φύσης. Γιατι τα πράγματα δεν έρχονται ανάποδα. Είναι ανάποδα. Τα βάζουμε ΕΜΕΙΣ σε νόρμες  και κατευθύνσεις. Τα κλείνουμε σε κουτιά και τα εφαρμόζουμε σε στρογγυλές λεκάνες. Κι αυτά σαν μήκυτας παίρνουν το μέγεθος αυτό. Και προσαρμόζονται. Και κοιμόμαστε ήσυχα πως όλα είναι στη θέση τους. Όλα βαίνουν καλώς. Μα τα πράγματα φτιάχνονται και υπάρχουν για να αλλάξουν.  ΚΑΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ. Είτε απο μας τους ίδιους σε μια στιγμή οξείας ωριμότητας είτε από άλλα πράγματα. Κι ακόμα περισσότερο τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους. Δεν είναι ο χρόνος που τα αλλάζει.  Ειναι αυτά που σε βαριούνται να γκρινιάζεις για στασιμότητες βάλτους και μονοτονίες. Τα πράγματα είναι αυτο που είναι αναποδογυρίζονται και επιστρέφουν αλλάζουν χρώμα και διάθεση αλλά ΕΣΥ δεν το βλέπεις. Δεν το είδες ποτέ. Δεν ήθελες. Δεν μπόρε

Καμιά φορά τα πράγματα είναι ό,τι φαίνεται να είναι. Δεν χρειάζονται μεταφράσεις και μεταγλωτίσεις και υποσημειώσεις. Καμιά φορά οι άνθρωποι αυτό που λένε - αυτό θέλουν να πουν. Χωρίς κανένα κρυμμένο νόημα. Χωρίς ο ποιητής να εννοεί. Όλα κινούνται γύρω από τη σχέση που έχει αυτός που λέει κάτι κι αυτός που του το απευθύνει με την αλήθεια του μυαλού τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σαφές  και ξεκάθαρο και παντελώς διάφανο από το λέω αυτό που σκέφτομαι απερίφραστα και κοφτά. Χωρίς γλαφυρότητες περιγραφές και χρυσοπασπαλίσματα. Ονειρεύομαι καμιά φορά πως η ζωή μου παίρνει χρώματα. Γίνεται μπλέ τα βράδια και περπατάμε χέρι χέρι σε ένα πεζόδρομο με δέντρα και κόσμο. Στο πλάι κόσμος πίνει ρακές και γελάει και στη μέση εμείς κυλιόμαστε και τρέχουμε μέσα στα γρασίδια. Μετά ακούμε μουσική. Εσύ ακούς από το αριστερό ακουστικό κι εγώ από το δεξί. Ζούμε μια ταυτόχρονη στιγμή. Ακούμε την ίδια μουσική. Μετά γίνεται κόκκινη η ζωή. Το κό