We will always have Athens, άλλωστε!

Διαφορετικός κόσμος. Άλλος. Μπαίνεις στο σπίτι και μια άλλη μουσική, χαρούμενη, ενθουσιώδης σε υποδέχεται. Χαμόγελο στ´ αυτιά και φωνή στα ύψη. Χαίρεσαι που το έχεις αυτο στη ζωή σου. Και ποιος δεν θέλει μια ζεστη Υποδοχη κάθε που μπαίνει σπίτι του. Χαρά στα ουράνια και κατανόηση ακόμα πιο πέρα. Μια διαίσθηση, μια γνώση για σένα και το μέσα σου. Ένας κάποιος που πριν λίγο καιρο δεν ήξερες καν. Ενας φίλος. Ένας καθημερινός κρίκος σύνδεσης των αυτών και των εκείνων. Ένας πασπαρτού συγκάτοικος. Μια θετική, ξινή ανα διαστήματα, αλλά θετική φυσική τάση. Ένας κόσμος κλεισμένος μέσα του γεμάτος όνειρα και φιλοδοξίες. Ένας φίλος. Αυτιά όλο του το σώμα για το δικό σου πρόβλημα. Βράδια με κλάματα να σου φτιάχνει χαμομήλι και να σε ρωτάει ξέροντας αλλά γνωρίζοντας και πως να στο αλαφρυνει " τώρα γιατί κλαίς;". Ξέρει πότε και τί. Σκληροπυρινικός και συναισθηματικός. Υπερπαραγωγή αλλά και λόου μπάτζετ. Συνδυασμός λιμάνι κι αλάνι αλλα σαλόνι και μποτέ. Σπάνια περίπτωση ταλαντούχου ατόμου. Καρδούλα από τις λίγες.

Σ´ ευχαριστώ για όσα έμαθα, φίλε.

Το διαφορετικό ήταν και θα είναι γοητευτικό. Θελκτικό αλλά και δύσκολο.

 Όταν ο δρόμος αλλάζει και χωρίζει και γίνεται από συνεχόμενα τεμνόμενος, σε σπάνια τεμνόμενος και κυρίως παράλληλος, τότε το μάτι βουρκώνει και στέλνει το μυαλό για βουτιά στις αναμνήσεις. Θέλει δύναμη και τόλμη να χωρίσεις τους δρόμους. Θέλει αντοχή. Θέλει θέληση. Την έχεις φίλε μου. Ήσουν πιο εκει κι απο εκεί. Κινητήριος δύναμη στα βραδυπόδαρα και άξιος εργάτης της φιλίας. Κάθε αρχή και δύσκολη, το ξέρεις καλυτερα απο όλους. Σ´ ευχαριστώ και θα είμαι εδώ στην Αθήνα μας, ό,τι και όποτε το θες. Η σπιταρώνα σε ξέρει. 

Μπορώ να γράφω για ώρες για τη φιλία. Μπορώ να μιλάω για ώρες για κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους. Σταματάω. Δεν έχει νόημα να φορτώσω τα ήδη βαρυφορτωμένα. 

Καλή καινούργια ζωή.

Να μείνεις εσύ.

We will always have Athens, άλλωστε!