Ο έρωτας ή(-ναι) πόλεμος.

Με φοβάμαι στα δύσκολα.

Με αμφισβητώ, όσο ποτέ άλλοτε.

Με καθιστώ ανίκανο προς διαχείριση.

Με αυθυποβολή χάνω έδαφος

και κερδίζω πόντους εμπειρίας.

Και λοιπόν;

 

Τι με αναδεικνύει σε νικητή;

Εναντίον ποιού;

Από ποιόν βραβεύομαι;

Και πότε;

Με βασανίζω με σκέψεις.

Με κουράζω με πραξεις αυθόρμητης εξαγωγής -

κινησιολογικής και λέκτικής.

Με υποβαθμίζω σαν νόμισμα

σε εποχή πολέμου.

Η λέξη: πόλεμος.

Αυτή.

Τώρα.

Συνέχεια.

Στο μυαλό μου.

Μεταξύ μας.

Το αιώνιο δίλημμα το 'χω ακυρώσει.

Δεν ψάχνω την απάντηση πιά.

Ο έρωτας ή(-ναι) πόλεμος.

Ο μακροβιότερος.

Με τις μεγαλύτερες απώλειες.

Με τα απαιτητικότερα αποθέματα.

Με τα πιο σύχρονα όπλα.

Με τα πιο ισχυρά εκρηκτικά.

Με τον δυσκολότερο εχθρό: τον εαυτόν.