Τι θράσος.

Πάντα έψαχνα τον έρωτα.

Και τον διεκδικούσα.

Στις πιο δύσκολες ώρες της τσέπης.

Στα πιο λίγα κενά λεπτά της μέρας.

Στην πιο χαμηλή τάση της αυτοεκτίμησης.

Στον πιο βαρύ χειμώνα των ματιών.

Στο πιο εύκολο δόσιμο του σώματος.

Πάντα ψάχνω τον έρωτα.

Ακόμα και τώρα που οι δείκτες της διεκδίκησης

κόλλησαν στο μηδέν. 

Ακόμα και τώρα που οι γλώσσες της αυτοεκτίμησης

δεν μου γλύφουν το μυαλό.

Ακόμα και τώρα που ο χειμώνας στα μάτια

στέγνωσε.

Ακόμα και τώρα που τα λεπτά της μέρας 

έχουν γίνει χρυσός.

Μέχρι και τώρα που το σώμα αρνείται να δοθεί

ακόμα και στον εαυτό του.

Με τι θράσος, ψάχνω ακόμα τον έρωτα.