ο τοίχος και.

Γνώρισα έναν τοίχο.
Μου άρεσε με την πρώτη ματιά.
Ήθελα πολύ να τον πλησιάσω και 
να τον αγγίξω.
Ήθελα πολύ να δω πόσο τραχύς και
πόσο λείος ήταν.
Πλησίασα τον τοίχο.
Δεν μιλήσαμε.
Δεν είπαμε τίποτα.
Τον κοίταξα επίμονα και
του χαμογέλασα.
Δεν είπε και
δεν έκανε
τίποτα.
Το πήρα ως θετικό και
πλησίασα κι άλλο.
Τον ξανακοίταξα και
δειλά 
σήκωσα το χέρι μου και
τον ακούμπησα με
τα ακροδάχτυλα.
Ήταν μαλακός και
γερός και
δροσερός.
Δεν αντέδρασε και
δεν οπίσθοχώρησε
στο άγγιγμά μου.
Το πήρα ως θετικό και
πλησίασα κι άλλο.
Ακούμπησα τον ώμο μου και
άφησα το βάρος μου και
δειλά
άφησα το κεφάλι μου να γείρει και
τα μαλλιά μου να τον χαϊδέψουν.
Τον κοίταξα από κοντα και
μόνο τότε είδα πόσο ωραίο χρώμα έχει και
πως φαίνονται οι πόροι του και
οι ατέλειές του.
Τα χείλη μου αυθόρμητα και
ανεξέλεγκτα από όποια λογική σκέψη
έσκυψαν και φίλησαν βρεγμένα και
αργά
τον τοίχο αυτόν και
τα μάτια έκλεισαν για να ζήσουν την στιγμή και
ο τοίχος ακίνητος έμεινε και
υποδέχτηκε το φιλί δροσερός και
ατάραχος.
Το πήρα ως θετικό και
πλησίασα κι άλλο.
Του είπα "γειά σου μεσιέ" και
αυτός δεν απάντησε.
Μόνο έμεινε να στηρίζει το κεφάλι και
τον ώμο μου.
Από τότε είμαστε μαζί και
πολύ ερωτευμένοι και
σε μια ισορροπία.
Ανυπομονώ και
περιμένω με αγωνία
τη στιγμή που θα ανταλλάξουμε τα
σ' αγαπώ μας και
θα κλειδώσουμε τον έρωτά μας
μια για πάντα σε μια 
αιώνια αγάπη και
δροσιά και
σταθερότητα
όπως αυτήν του τοίχου μου.
Αυτός ο τοίχος ο ψηλός και
ο γεροδεμένος και 
ο λιγομίλητος
έγινε δικός μου γιατί
μίλησα και
τόλμησα και
τον πλησίασα και
τον διεκδίκησα.
Και
αυτός με τον τρόπο του 
με άφησε να μπω στην ύπαρξή του και
να γίνουμε ένα.
Οι περαστικοί με κοιτάνε λίγο περίεργα και
καχύποπτα
που κρατάω τόσο σφιχτά και
με θέρμη 
έναν τέτοιο τοίχο.
Θα αναρωτιούνται πως εμείς οι δύο
μπορέσαμε και
τα βρήκαμε και
τα φτιάξαμε.
Σε λίγο καιρό θα γίνω κι εγώ τοίχος και
τότε όλοι θα λένε 
πως άξιζε η υπομονή και
οι δύσκολες νύχτες μοναξιάς και
στεναχώριας που περνώ 
όταν περιμένω τον τοίχο να μιλήσει
και
να μου πει επιτέλους πως μ' αγαπά.
Σύντομα θα γίνω τοίχος κι εγώ.
Και όλα καλά.