Ωδή στο δικαίωμα
Και συγκινημένοι
οι συγγενείς ούρλιαζαν στους δρόμους της
Είναι αγόρι,
είναι αγόρι και δακρύζανε υστερικά
Μου έδωσαν να
καταλάβω πως σε όλα είχα δικαίωμα να επέμβω
Να μιλήσω
Να αποφασίσω.
Ώσπου γνωρίστηκα
μια μέρα με τη μάνα μου.
Και κατάλαβα πως
δε δικαιούται
Να διεκδικεί
Όσα δικαιούται.
Δε δικαιούται να
υπερβάλει
Και δε δικαιούται
να δικαιούται.
Δε δικαιούται να
ρισκάρει
Γιατί δεν έχει τα
αρχίδια να το κάνει.
Δε δικαιούται να
ζεί μόνη
Γιατί ποιός θα
‘ναι ο άντρας του σπιτιού;
Δε δικαιούται να
αποφασίζει
Γιατί πάλι έχει
περίοδο.
Δε δικαιούται να
θυμώνει
Γιατί τι φταίμε
που είναι αγάμητη.
Δε δικαιούται να
αντισταθεί
Γιατί τα ήθελε ο
κώλος της.
Δε δικαιούται να
γεννήσει
Γιατί πρέπει
επιτέλους να διαλέξει.
Δε δικαιούται να
μη γεννήσει
Γιατί όταν τον
έπαιρνε ήταν καλά.
Δε δικαιούται να
δικαιούται
Να διεκδικεί
Γιατί αν
διεκδικήσει
Και κερδίσει
Πως θα πούμε
εμείς μετά
Τα τίμησε τα
παντελόνια της;
Photo: Vivienne Moon